Lateralizacja nerwu zębodołowego dolnego

Pomimo, że techniki metod diagnostyki przedzabiegowej i implantacyjnej są coraz lepiej rozwinięte, zabieg wszczepienia implantu zawsze obarczony jest ryzykiem niepowodzenia. Jego prawidłowego przeprowadzenie zależy od wielu czynników, takich jak lokalizacja i przebieg struktur anatomicznych, odpowiednia kwalifikacja pacjentów czy technika operacyjna. W żuchwie obustronnie biegną nerwy i naczynia krwionośne. W prawidłowej żuchwie umieszczone są one głęboko w kości, jednak w miarę utraty uzębienia są przykryte coraz mniejszą warstwą tkanki kostnej. W przypadku, kiedy wprowadzenie implantu w kość, w której nerwy leżą blisko lub bezpośrednio pod jej powierzchnią może powodować trwałe jego uszkodzenie, a co za tym idzie takie objawy jak odrętwienie wargi dolnej, bródki oraz silne dolegliwości bólowe. Aby uniknąć takich sytuacji konieczne jest przesunięcie nerwów, czyli tak zwana lateralizacja nerwu zębodołu dolnego.

 

Przesunięcie nerwu zębodołowego dolnego

Zabieg przesuwania nerwu zębodołowego dolnego wykonywany jest z dostępu zewnątrzustnego w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Wybór znieczulenia dobiera się pod względem wrażliwości i preferencji operowanego pacjenta. Zabieg polega na otwarciu kanału żuchwowego, czyli pustej przestrzeni w żuchwie, w której biegnie nerw zębodołowy dolny. Robi się to za pomocą urządzenia piezoelektrycznego, co zapewnia bardzo ograniczoną możliwość uszkodzenia nerwu podczas odsłaniania z kości. Kolejny, krokiem jest przesunięcie nerwu w kierunku bocznym. Przebieg nerwu można zabezpieczyć również w inny sposób, np. poprzez położenie i przykręcenie do kości bloczków pobranych np. z ciała pacjenta. W kolejnym etapie zabiegu wszczepiony zostaje implant, nie mający na swojej drodze przeszkody anatomicznej w postaci nerwu zębodołowego dolnego.

 

Zalecenia po zabiegu

Interwencja w  zakresie układy nerwowego człowieka zawsze związana jest z ryzykiem, przed którym nie uchroni precyzja postępowania ani automatyczne urządzenia. W konsekwencji każdego zabiegu lateralizacji występują zaburzenia czucia, spowodowane śródzabiegowym uciskiem, podrażnieniem operacyjnym, czy też przecięciem drobnych odgałęzień bocznych odchodzących od głównego pnia nerwu. Powrót pełnej funkcji przewodzenia występuje w różnych odstępach czasu. W okresie pozabiegowym często wdrażana jest laseroterapia, przyspieszająca okres rekonwalescencji.